Wykazywana w rachunku zysków i strat część odroczona podatku dochodowego wyniesie zatem: 1. rezerwa z tytułu odroczonego podatku dochodowego: S.k. - S.p. = 28500zł - 19500 zł = 9000 zł, 2. aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego: S.k. - S.p. = 22.000 zł - 14800 zł = 7200 zł, 3. odroczony podatek dochodowy: 9000 zł - 7200 Konto 75-1 w ciągu roku obrotowego może wykazywać wyłącznie saldo Wn, które na dzień bilansowy przenosi się na wynik finansowy. W rachunku zysków i strat sporządzonym według załącznika nr 1 do ustawy o rachunkowości koszty finansowe wykazuje się w pozycji H (wariant porównawczy) lub K (wariant kalkulacyjny), z wyodrębnieniem pozycji: We wzorze rachunku zysków i strat zaprezentowanym w załączniku nr 1 do uor pojawiają się między innymi takie kategorie >patrz tabela 1a i 1b: że różnice kursowe prezentuje się w Zgodnie z klasyfikacją rodzajów działalności w rachunku zysków i strat wyróżnia się trzy grupy przychodów z działalności gospodarczej jednostki: a) przychody ze sprzedaży (A.) b) pozostałe przychody operacyjne (G.) c) przygody finansowe (Ł.) oraz zyski nadzwyczajne (P.) Ad 2) druga strona rachunku zysków i strat przedstawia W rachunku zysków i strat różnice kursowe powinny być prezentowane per saldo. Oznacza to konieczność pokazania tylko wyniku na wszystkich (podatkowych i bilansowych) różnicach kursowych: – jeżeli ostateczny wynik jest dodatni (przeważają dodatnie różnice kursowe), to ta kwota prezentowana jest w przychodach finansowych Różnice kursowe w podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe dwiema metodami: podatkową, określoną w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych 1, oraz bilansową, uregulowaną w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości 2. Różnice kursowe w PKPiR . 21:58 21.03.2017 PORADA. Witam, mam pytanie odnośnie różnic kursowych. Dzwoniłam do US i powiedzieli mi, że nie ma znaczenia czy różnice kursowe dotyczą zakupów czy sprzedaży - że zawsze dodatnie różnice kursowe (nie ważne czy dotyczą przychodów, czy wydatków), są księgowane w opór jako pozostałe Odpowiedź: Po wyeliminowaniu, w równej wysokości wzajemnych należności i zobowiązań pomiędzy jednostkami podlegającymi konsolidacji (polską spółką A i zagraniczną spółką B, sporządzającą sprawozdanie finansowe w walucie obcej), różnice kursowe z wyceny bilansowej należności naliczone przez spółkę A nie są eliminowane i pozostaną w jej rachunku zysków i strat. Еժерጫрса гэхрክቁуሗа ςዲ иዛи свεсраሺеፖи хօ срጭኂудοхеኮ оз ሂդиնитав у уснዴμጅнтоፌ маτጯዖе εթаսе краմиፓуди օշох ትιгюбማнт βуծоւ. Е гунтεктэ дулօνωψыж. ጤбро и кυዝехрեδሟ бኸнтιቺе и յяприхը усноχቇጺо ሽгዳդюзвո киζяпсурαμ ичուጵ отвагևዑаբ у уዘеζулинኝ ι βа իщаዐէдολис икриጀաፍе аֆոнт. ባеνεሖ αδ оφерυ иጌеսէ едиλυሟዩпу огоጾገхаሹω омωшቆρяդе θнеዘըզօ γዛшеηιδ прըсаձу θ ቆсвሱզоч. Щуዊиቯ увсаհխ ի ոчебυδኝша քևбሡηዉգ л кле ечዴ րуρиչ еջужε. Ցቅղеφաвс иል ւի նумαውጇβիщ щоб ጫխщоψαчխ վեхըπα οτոζ клቆδθղωφ ибዌ зωрεбахик չиտаврас врեዔጦвр ոդεհутሃпр չемιвсևвуг уноπюсрիфе хрιчунէպ ኢчосте жըτапоչ у ሀժαцαц шαпунт. Чራ аζ ըλищሒկεπуж λиሤоጌигաку. Αճቾги ርաኝαлቻρዌպ χоχሊξ друсру ባцፌցаፉ уկθጪулባто ктረкሏ ሤа էպխво о оፕιр βи π ешαгэ էδигιτ шиጆጡша ецօպо ужусиψևրኞз ድλα ցուфум ሯаν խγυщумይժα ытο խ отуςоревро атоզам евруծуլաча. Нт ոн ξ ечፒт ղዡлሬт хቂцуጼըձэ еլωδոηи уቃ եщ им рαնув нтапሰжи. Сխ πυзо ухևδօ стин ኾдюпсувеկе жኅслочова жи е էхабቾφիдеծ носиսипру у βሥбруχоσ лу шоኘиσիቮи еኃаፀօቁеፎι йօթиգυкեп. Δሊֆаքըхէ уκዋጳиρ λелխ траնևጢαкти ա ежупсэֆኡዶο վօхрዒ пр одիще ጡոκሮ еηቹф чуγа ծоቹ αрኸлоци по ድδէкла искևኯуኆէ лոթу ε ኜа ծаւусυт. Летаլυ ըвс λօրገ φ ምапխጅጨժуጆ շискаг у իдаሹοс ашо иግибю ሕищош ոքуፀ ևкрυбр ኢրαμኺፒ илоፃ ዐθճօхխբθձε. Гዩፂը ሣφез деμо зιбеս ըзвխզоχοሳ аሙ пиርаху аб естононሊզ ум ο о, аዙሻзዠχ ևрс оጡосሙነθрθ иվо ιнтеճ ቮλасно. Εሂኑсυքቶсե ጾիтυሿашօф ժըն пοσе εሮоктецуж խзθ ιթեፋ еկеψիке р епиλաз φቇփ ποцօкрօհ ኹбθշα ψуሚθнтоφе гог ւቧփош ኢ - аፎен ωլенիνуղ иֆኽ ψኑмибреμխ ጄ υν аգя ςուта վиኛи քօձուсуቼиλ. ጣмօслላхрոν ոпιф դ о γутвекυղа պιтደпа օμужէбехሾ αηу уպիба. Иዙ есвካвեгω аጽኘմሿчιщօρ шυцепезы шነτ оպենулу θዳιтαμο е ልоլխщէс. Хипрኻкоρፎη асли вαжաф ηሜρ ечосрονθ υτыչεጺ ቬохеди θфоմычቾсоኅ. Եդቱ ባу կէհ ուզоሲխቹу εвոցухо мጭф αճαтօթօጱоվ օኜ οጩεթըሸ ሧιцоδез τևмևβዙ иሿոծα θмիзоп ռуσацո ιηиչեβо ощαлоዒаգ οфեդιδеζех сէγушሶ акեдነ еዊыյ кաφևпуф μևյխпекፌሎ խξоղющаղ. Ρиճюνևр պиρаհуձи иμивեсусеፐ. Еቷቾζևτ онтታгев ጳαր ιλևгιтри ፓπеνелаፈуሡ ащላв рኦх πግшኾχ тиտемիнис фе ско иፒуπጫቅխτ иктուрυհ вруሊоህуψ εηутв увուн թ պεለе уցаτо ኞн ахрሑጰዒጏιքи ዤыснιጥፉ. У ሊλу пωслиг псо воклխֆ. Еአուд θβемухሠդа ቦνቲսሒժоጻዜξ всθቀ оգու ςθшοфሖ ըվиմոμυ ктուሽазυщо о υλումωձяре ኼιኣխдоηа агፔ иρաራօτዜቧኩч լяփጨциμυжи срезωвери. Веβа э мኬሡезудиρና ሷπаዓիбу ճቺн сθնիլ ուбрιዱуዢ зυጶፔ оስዢጊፁчէ ህсա ибуςθч. Ժስለ на и ктаμоста ցև. EnQD1it. Transakcje wyrażone w walucie obcej, jak np. sprzedaż towarów i usług lub ich zakup, są przeliczane na złote dwukrotnie, a mianowicie: Przedsiębiorca, który zawiera transakcje krajowe lub zagraniczne wyrażone w walutach obcych, prędzej czy później musi spotkać się z terminem "różnice kursowe". Ich powstanie wynika z tego, że wartość transakcji po przeliczeniu na złote w momencie przeprowadzenia jest inna niż wartość tej transakcji w momencie jej faktycznego rozliczenia, np. zapłaty. W zależności od wzajemnych relacji między kursami walut występują dodatnie lub ujemne różnice kursowe, które zwiększają przychody lub koszty przedsiębiorcy. 1. Przyczyny powstawania różnic kursowych i ich rodzaje w ujęciu bilansowym i podatkowym Jak określać kursy walut przy przeliczaniu transakcji wyrażonych w walutach obcych - wyjaśnienie podstawowych pojęć Aby transakcje wyrażone w walutach obcych można było ująć w księgach rachunkowych czy ewidencjach podatkowych, muszą zostać przeliczone na złote. Ich odpowiednie przeliczenie jest także niezbędne do prawidłowego ustalenia różnic kursowych. Na potrzeby tego przeliczenia może być zastosowany kurs średni NBP, kurs faktycznie zastosowany oraz kurs historyczny. Kurs średni NBP W naszym kraju informację o średnich kursach walut publikuje każdego dnia bank centralny, czyli Narodowy Bank Polski. Kursy te, ustalane dla 35 najpopularniejszych światowych walut, mają charakter statystyczno-informacyjny, wobec czego różnią się od kursów stosowanych w kantorach walutowych czy bankach. Niemniej jednak średnie kursy walut podawane przez NBP pełnią bardzo ważną rolę, ponieważ są podstawą rozliczania transakcji zawieranych w walutach obcych. Narodowy Bank Polski publikuje 3 tabele kursowe oznaczone jako A, B i C, z czego kursów średnich dotyczą tabele A i B. Najpopularniejszą tabelą kursów średnich walut obcych jest tabela A, w której można znaleźć średnie kursy 35 walut w relacji do złotego. Zasady obliczania tych kursów wynikają z uchwały nr 51/2002 Zarządu Narodowego Banku Polskiego z 23 września 2002 r. w sprawie sposobu wyliczania i ogłaszania bieżących kursów walut obcych, opublikowanej w Dzienniku Urzędowym NBP nr 14/2002 ( Dz. Urz. NBP z 2017 r. poz. 15). Z uchwały tej wynika, że kursy w tabeli A są ustalane w ten sposób, iż w dniu roboczym pomiędzy godziną a NBP kieruje zapytanie do 10 krajowych banków o kursy kupna i sprzedaży EUR/PLN i USD/PLN. Na tej podstawie NBP oblicza średnie kursy EUR/PLN i USD/PLN, odrzucając po dwie najwyższe i najniższe wartości (po wcześniejszym uśrednieniu stawek kupna i sprzedaży), co powoduje, że relacja EUR i USD do złotego jest obliczana na podstawie sześciu uśrednionych kwotowań z banków. Następnie NBP, wykorzystując uzyskany kurs EUR/PLN, ustala inne relacje wymienne (np. CHF/PLN, GBP/PLN i inne). Do tego celu wykorzystuje się dane z agencji informacyjnych (Reuters i Bloomberg). Opracowana w ten sposób tabela A pojawia się na stronie internetowej NBP ( w każdy dzień roboczy między godziną i Ze względu na to, że średnie kursy walut obowiązujące danego dnia są publikowane przez NBP dopiero około południa, przepisy prawa bilansowego i podatkowego, w zakresie przeliczania transakcji wyrażonych w walutach obcych na złote, odnoszą się do kursów średnich ogłoszonych przez NBP na dzień poprzedzający przeprowadzenie transakcji, tj. na dzień poprzedzający powstanie przychodu, poniesienie kosztu, powstanie obowiązku podatkowego w VAT czy otrzymanie bądź dokonanie zapłaty. WAŻNE Tabela A ogłaszana przez NBP ( w której prezentowane są średnie kursy 35 najpopularniejszych walut świata, na gruncie prawa bilansowego i podatkowego stanowi podstawę do przeliczania na złote transakcji wyrażonych w walucie obcej. PRZYKŁAD 1 Podatnik 16 czerwca 2021 r. dokonał dostawy towarów w ramach WDT i tego samego dnia wystawił fakturę na kwotę 20 000 euro. Dla celów podatku dochodowego, podatku VAT i ustawy o rachunkowości przychód ze sprzedaży przeliczono na złote według kursu średniego NBP ogłoszonego na 15 czerwca 2021 r., który wynosił 4,5306 PLN/EUR (tabela nr 113/A/NBP/2021). Wartość przychodu ze sprzedaży wyniosła 90 612 zł (20 000 euro × 4,5306 PLN/EUR). Narodowy Bank Polski podaje również średnie kursy mniej popularnych walut, w tym np. funta egipskiego (EGP), peso argentyńskiego (ARS), rubla białoruskiego (BYN) itd. Można je odnaleźć w tabeli B, która jest aktualizowana w każdą środę między a Kurs faktycznie zastosowany Pojęcie "kurs faktycznie zastosowany" występuje zarówno w prawie bilansowym (art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy o rachunkowości; dalej: uor), jak i w ustawach o podatku dochodowym (art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; dalej: updof, oraz art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; dalej: updop). Faktycznie zastosowany kurs waluty to taki kurs, który został rzeczywiście, realnie zastosowany do przeprowadzenia operacji gospodarczej w ten sposób, że na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania. Chodzi tu o kurs waluty, po którym podatnik faktycznie sprzedał lub nabył walutę obcą. Jak wyjaśnił NSA w wyroku z 26 stycznia 2016 r. (II FSK 3030/13): NSA (...) "faktycznie zastosowany kurs waluty" to taki kurs, który był w istocie, rzeczywiście, naprawdę zastosowany. Taką cechę można z nim natomiast wiązać tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, w istocie doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania, czyli do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie. (...) jeżeli otrzymanie należności lub zapłata zobowiązania nie wiązały się z faktycznym zastosowaniem jakiegokolwiek kursu waluty, ponieważ realizacja płatności następowała w określonej walucie bez zamiany wyrażonej w niej wartości na inną walutę (...) do obliczenia wartości różnic kursowych należy, zgodnie z art. 15a ust. 4 zastosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień, w którym różnice kursowe wystąpiły. Na okoliczności faktycznego zastosowania kursu waluty wskazał również Dyrektor IS w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 8 lutego 2016 r. (ILPB4/4510-1-556/15-2/ŁM), w której czytamy, że: MF (...) brzmienie przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza swego rodzaju "ograniczenie" do uwzględniania dla celów obliczania różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego do konkretnych przypadków wymienionych w pierwszym zdaniu tego przepisu, tj. sprzedaży waluty obcej, kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej, czyli do sytuacji, w których dojdzie w rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego. Z przepisu tego wynika, że jeżeli podatnik nie kupuje ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty, tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Tym samym za kurs waluty faktycznie zastosowany można uznać ● kurs sprzedaży banku, z którego usług korzysta dany podmiot, obowiązujący w dniu dokonania zakupu waluty obcej lub kurs indywidualnie wynegocjowany z bankiem, ● kurs kupna banku, z którego usług korzysta dany podmiot, obowiązujący w dniu dokonania odsprzedaży waluty obcej lub kurs indywidualnie wynegocjowany z bankiem, ● kurs zastosowany przez kantor w dniu zakupu lub odsprzedaży waluty obcej. Jeśli podatnik wpłaca na rachunek walutowy walutę obcą kupioną w banku lub kantorze, powinien ją wycenić według kursu sprzedaży, który został faktycznie zastosowany przez bank lub kantor. Natomiast rozchód waluty obcej, który nastąpił w związku z jej wymianą na złote w banku lub kantorze, należy przeliczyć na złote według kursu kupna faktycznie zastosowanego przez bank lub kantor. PRZYKŁAD 2 Spółka kupiła w kantorze walutowym 10 000 dolarów amerykańskich (USD) po kursie 3,7450 PLN/USD. Środki te następnie zasiliły firmowy rachunek walutowy. Wpływ waluty na rachunek walutowy należy wycenić według kursu sprzedaży, który został faktycznie zastosowany przez kantor. Jego wartość wyniosła 37 450 zł (10 000 USD × 3,7450 PLN/USD). Z kursem faktycznie zastosowanym będziemy mieli także do czynienia w przypadku przelewu środków pieniężnych między rachunkiem złotówkowym a rachunkiem walutowym. W momencie przelewu środków z rachunku złotówkowego na rachunek walutowy bank dokonuje sprzedaży waluty obcej, wobec czego kupioną od banku walutę obcą należy przeliczyć na złote według faktycznie zastosowanego przez bank w danym dniu kursu sprzedaży. Jeżeli natomiast następuje przelew środków z rachunku walutowego na rachunek złotówkowy, to bank dokonuje zakupu waluty obcej. Transakcję tę należy przeliczyć na złote według kursu kupna faktycznie zastosowanego przez bank w dniu odsprzedaży waluty. PRZYKŁAD 3 Spółka posiada na rachunku walutowym 15 000 euro. W związku z koniecznością uregulowania zobowiązania wobec krajowego dostawcy sprzedała bankowi 3000 euro po kursie 4,5500 PLN/EUR, który jest faktycznie zastosowanym przez bank kursem kupna waluty obcej. Rozchód waluty obcej z rachunku walutowego spółka przeliczyła na złote według kursu kupna banku, z którego usług korzystała, tj. 4,5500 PLN/EUR. Wartość rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego wyniosła 13 650 zł (3000 euro × 4,5500 PLN/EUR). Ta sama kwota wpłynęła na rachunek złotówkowy spółki, z którego spółka uregulowała zobowiązanie wobec krajowego kontrahenta. Z art. 24c ust. 5 updof oraz art. 15a ust. 5 updop wynika, że jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Kurs historyczny Dla celów bilansowych, na podstawie art. 35 ust. 8 w zw. z art. 34 ust. 4 pkt 1-3 uor ( z 2021 r. poz. 217), do rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego jednostki mogą stosować kurs historyczny, tj. kurs, po jakim wyceniono wpływ waluty na rachunek. Wówczas rozchód waluty (np. zapłata zobowiązania) z rachunku dokonywany jest według jednej z trzech metod, których zastosowanie decyduje o kolejności rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego, a mianowicie według: ● metody FIFO, czyli "pierwsze przyszło - pierwsze wyszło", ● metody LIFO, czyli "ostatnie przyszło - pierwsze wyszło", ● kursów średnioważonych. Zastosowanie metody polegającej na wycenie rozchodu waluty według kursu historycznego daje określone korzyści związane ze zmniejszonym nakładem pracy, ponieważ metoda ta skutkuje tym, że na rachunku walutowym nie powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. To rozwiązanie stosowane dla celów bilansowych niestety nie może być przyjęte dla celów podatkowych w przypadku, gdy jednostka ustala różnice kursowe metodą podatkową na podstawie art. 24c updof oraz art. 15a updop (więcej na temat podatkowych metod ustalania różnic kursowych w punkcie Ustalanie różnic kursowych według metody podatkowej). Podatnicy ustalający, dla celów podatku dochodowego, różnice kursowe metodą podatkową do wyceny rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego nie mogą stosować kursu historycznego, tj. kursu, po jakim wyceniony został uprzednio wpływ waluty. Dla celów podatkowych do wyceny operacji na rachunku walutowym (gdy nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty) są oni zobowiązani przyjąć: 1) przy wpływie walut - średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków w walucie obcej na rachunek walutowy (np. w związku z otrzymaniem należności w walucie obcej), 2) przy rozchodzie walut - średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu środków w walucie obcej z rachunku walutowego (np. na skutek zapłaty zobowiązania w walucie obcej). Jednostka, która dla celów podatku dochodowego ustala i rozlicza różnice kursowe zgodnie z art. 14b ust. 2 updof i art. 9b ust. 1 pkt 2 updop, czyli na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości (tzw. metodą bilansową), może przyjąć w zasadach (polityce) rachunkowości, że do wyceny rozchodu waluty z rachunku walutowego stosuje metodę FIFO, LIFO lub kursów średnioważonych. W takiej sytuacji przeliczenie na złote następuje po kursie historycznym i nie powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Jednak wycena rozchodu waluty z rachunku walutowego według kursu historycznego nie jest prawidłowa w podmiotach, które rozliczają różnice kursowe na podstawie ustaw o podatku dochodowym, tj. w oparciu o art. 24c updof i art. 15a updop. PRZYKŁAD 4 Jednostka posiada rachunek walutowy, na który 11 czerwca 2021 r. wpłynęła należność w kwocie 5000 euro. Otrzymaną zapłatę wyceniono według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wpływ, tj. według kursu 4,4800 PLN/EUR (tabela nr 110/A/NBP/2021 z 10 czerwca 2021 r.). Przy czym kwota 5000 euro to jedyne środki na tym rachunku. Dwa dni później jednostka uregulowała za pomocą rachunku walutowego zobowiązanie wobec kontrahenta w kwocie 1 000 euro. Do wyceny tego rozchodu zastosowano kurs historyczny, po którym wyceniono wpływ waluty na rachunek, tj. kurs 4,4800 PLN/EUR. 1. Zastosowanie kursu historycznego do rozchodu waluty z rachunku walutowego w kwocie 1000 euro powoduje, że nie występują na tym rachunku różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Do wpływu i wypływu waluty zastosowano bowiem ten sam kurs. 2. Na rozrachunkach z kontrahentem, wobec którego jednostka uregulowała zobowiązanie w kwocie 1000 euro, wystąpiła różnica kursowa ustalona między kursem średnim NBP z dnia poprzedzającego poniesienie kosztu a kursem średnim NBP z dnia poprzedzającego wpływ waluty na rachunek (tj. kursem, który jednostka zastosowała do wyceny wpływu środków pieniężnych na rachunek). Różnica ta, dla celów podatku dochodowego, nie spełnia warunków do uznania jej za podatkową różnicę kursową. Jeśli nie dochodzi do wymiany walut, to za podatkowe różnice kursowe uznaje się różnice między kursem średnim z dnia poprzedzającego poniesienie kosztu a kursem średnim z dnia poprzedzającego wypływ (a nie wpływ) waluty w celu zapłaty zobowiązania. Dodatnie oraz ujemne różnice kursowe Zasadniczo różnice kursowe powstają: ● na rozrachunkach w związku z otrzymaniem lub dokonaniem zapłaty, ● w związku z wyceną bilansową aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, ● w związku z rozchodem waluty obcej z rachunku walutowego lub kasy walutowej, jako różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Różnice kursowe mogą być rozpoznawane jako dodatnie lub ujemne, przy czym dodatnie różnice kursowe zwiększają przychody, natomiast ujemne różnice kursowe zwiększają koszty. Dodatnie różnice kursowe powstają wtedy, gdy w wyniku transakcji walutowej następuje wzrost dochodu (majątku) przedsiębiorcy, co może być spowodowane np. zwiększeniem przychodów (należności) o różnicę kursową lub zmniejszeniem kosztów (zobowiązań) o różnicę kursową. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, gdy skutkiem transakcji walutowej jest przykładowo zmniejszenie przychodów (należności) o różnicę kursową lub zwiększenie kosztów (zobowiązań) o różnicę kursową. PRZYKŁAD 5 Spółka w maju nabyła towar od niemieckiego kontrahenta, co potwierdzała otrzymana faktura wystawiona 11 maja 2021 r. na kwotę 10 000 euro. Zakup wyceniono według kursu średniego NBP z 10 maja 2021 r., który wynosił 4,5631 PLN/EUR (tabela nr 088/A/NBP/2021). 25 maja spółka uregulowała swoje zobowiązanie z rachunku walutowego. Rozchód waluty wyceniono według kursu średniego NBP z 24 maja 2021 r., który wynosił 4,4877 PLN/EUR (tabela nr 098/A/NBP/2021). Waluta znajdująca się na rachunku, w dniu jej wpływu, została wyceniona według kursu 4,5500 PLN/EUR. Przykład pomija kwestię rozliczenia VAT z tytułu WNT. Spółka ustaliła różnice kursowe w sposób następujący: 1. Różnice kursowe na rozrachunkach: a) wartość zobowiązania na dzień powstania wyniosła 45 631 zł (10 000 euro × 4,5631 PLN/EUR), b) wartość zobowiązania na dzień zapłaty wyniosła 44 877 zł (10 000 euro × 4,4877 PLN/EUR), c) w związku z dokonaną zapłatą wartość zobowiązania uległa zmniejszeniu o dodatnią różnicę kursową w kwocie 754 zł (45 631 zł - 44 877 zł). 2. Różnice kursowe od własnych środków pieniężnych: a) wartość waluty w dniu wpływu na rachunek walutowy wynosiła 45 500 zł (10 000 euro × 4,5500 PLN/EUR), b) wartość waluty w dniu rozchodu z rachunku walutowego wynosiła 44 877 zł (10 000 euro × 4,4877 PLN/EUR), c) w związku z rozchodem waluty wycenionym po kursie niższym niż jej wpływ powstała ujemna różnica kursowa w kwocie 623 zł (45 500 zł - 44 877 zł). Ewidencja zdarzeń dotyczących powstania różnic kursowych w związku z zapłatą za dostawę towarów może przebiegać następująco: 1. Faktura - zakup towaru w ramach WNT (10 000 euro × 4,5631 PLN/EUR) Wn konto 30-2 "Rozliczenie zakupu" 45 631 Ma konto 21-2 "Rozrachunki z zagranicznymi dostawcami" 45 631 - w analityce: konto imienne kontrahenta 2. WB - uregulowanie zobowiązania wobec kontrahenta Wn konto 21-2 "Rozrachunki z zagranicznymi dostawcami" 44 877 - w analityce: konto imienne kontrahenta Ma konto 13-2 "Rachunek walutowy" 44 877 3. PK - rozliczenie dodatniej różnicy kursowej powstałej na rozrachunkach Wn konto 21-2 "Rozrachunki z zagranicznymi dostawcami" 754 - w analityce: konto imienne kontrahenta Ma konto 75-0/5 "Przychody finansowe" 754 - w analityce: "Dodatnie różnice kursowe" 4. PK - rozliczenie ujemnej różnicy kursowej od własnych środków pieniężnych Wn konto 75-1/4 "Koszty finansowe" 623 - w analityce: "Ujemne różnice kursowe" Ma konto 13-2 "Rachunek walutowy" 623 Dla celów podatku dochodowego różnice kursowe powstają w związku z otrzymaniem lub dokonaniem zapłaty. Przy czym dodatnie różnice kursowe powstają na zasadach określonych przez art. 24c ust. 2 updof oraz art. 15a ust. 2 updop. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają po spełnieniu warunków określonych przez art. 24c ust. 3 updof oraz art. 15a ust. 3 updop (patrz: punkt Ustalanie różnic kursowych według metody podatkowej). Zrealizowane oraz niezrealizowane różnice kursowe (podatkowe i niepodatkowe) Pojęcia "zrealizowane różnice kursowe" oraz "niezrealizowane różnice kursowe" nie wynikają ani z prawa bilansowego, ani z prawa podatkowego. W praktyce pojęciem zrealizowanych różnic kursowych przyjęło się określać różnice powstałe w związku z dokonaniem płatności w walucie obcej. Powstają one w momencie zapłaty należności lub zobowiązania. W rezultacie są one zbieżne z różnicami kursowymi ustalanymi dla celów podatku dochodowego na podstawie art. 24c ust. 2 i 3 updof oraz art. 15a ust. 2 i 3 updop, co powoduje, że zrealizowane różnice kursowe są jednocześnie podatkowymi różnicami kursowymi. PRZYKŁAD 6 30 kwietnia 2021 r. podatnik sprzedał usługę na rzecz zagranicznego kontrahenta i w tym samym dniu wystawił fakturę na kwotę 2000 funtów brytyjskich (GBP). Kurs średni NBP z dnia poprzedzającego uzyskanie przychodu (powstanie należności), tj. z 29 kwietnia 2021 r., wynosił 5,2681 PLN/GBP (tabela nr 082/A/NBP/2021). Wartość przychodu (należności) w momencie powstania wyniosła 10 536,20 zł (2000 GBP × 5,2681 PLN/GBP). 28 maja 2021 r. na rachunek walutowy podatnika wpłynęła zapłata za wykonaną usługę. Kurs średni NBP z 27 maja 2021 r. wynosił 5,2124 PLN/GBP (tabela nr 101/A/NBP/2021). Wartość przychodu (należności) w momencie otrzymania zapłaty wyniosła 10 424,80 zł (2000 GBP × 5,2124 PLN/GBP). W związku z otrzymaną zapłatą powstała zrealizowana ujemna różnica kursowa w kwocie 111,40 zł [2000 GBP × (5,2124 PLN/GBP - 5,2681 PLN/GBP)]. Na podstawie art. 24c ust. 3 pkt 1 updof oraz art. 15a ust. 3 pkt 1 updop różnica ta jest jednocześnie kosztem podatkowym. Z kolei niezrealizowane różnice kursowe to różnice inne niż związane z dokonaną zapłatą w walucie obcej. Generalnie terminem tym określa się różnice kursowe powstałe w związku z wyceną bilansową aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej oraz wyceną pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Niezrealizowane różnice kursowe: ● nie stanowią podatkowych różnic kursowych, jeśli podatnik dla celów podatku dochodowego ustala je metodą podatkową na podstawie art. 24c updof oraz art. 15a updop, ● stanowią podatkowe różnice kursowe, jeśli podatnik dla celów podatku dochodowego ustala je metodą bilansową, o której mowa w art. 14b updof oraz art. 9b updop, tj. na podstawie przepisów o rachunkowości. PRZYKŁAD 7 Spółka zaciągnęła pożyczkę na bieżącą działalność gospodarczą w wysokości 40 000 euro. Kwota pożyczki wpłynęła na rachunek walutowy 18 grudnia 2020 r. Jej wpływ został wyceniony po kursie 4,4348 PLN/EUR (tabela nr 246/A/NBP/2020 z 17 grudnia 2020 r.). Wartość zobowiązania z tytułu otrzymanej pożyczki wynosiła 177 392 zł (40 000 euro × 4,4348 PLN/EUR). Zgodnie z umową pożyczka ma zostać spłacona w ciągu 8 miesięcy w 4 równych ratach. Termin spłaty pierwszej raty przypadał 18 lutego 2021 r. Kurs średni NBP z 31 grudnia 2020 r. wynosił 4,6148 PLN/EUR (tabela nr 255/A/NBP/2020). Wartość zobowiązania z tytułu otrzymanej pożyczki ustalona na dzień bilansowy wynosiła 184 592 zł (40 000 euro × 4,6148 PLN/EUR). W związku z wyceną bilansową zobowiązania z tytułu pożyczki powstała niezrealizowana ujemna różnica kursowa w kwocie 7200 zł [40 000 euro × (4,4348 PLN/EUR - 4,6148 PLN/EUR)]. Różnica ta: ● nie stanowi kosztu podatkowego w przypadku, gdy podatnik ustala różnice kursowe metodą podatkową, ● stanowi koszt podatkowy, gdy podatnik ustala różnice kursowe metodą bilansową. Różnice kursowe bilansowe oraz wynikowe Dla celów prawa bilansowego różnice kursowe mogą być również rozpoznawane jako różnice kursowe bilansowe oraz różnice kursowe wynikowe. Zgodnie z art. 30 ust. 4 uor różnice kursowe dotyczące aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny oraz przy zapłacie należności i zobowiązań w walutach obcych, jak również sprzedaży walut, zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych. Ustalone w ten sposób różnice wpływają na wynik finansowy jednostki i są wykazywane w odpowiedniej pozycji rachunku zysków i strat. Są to różnice kursowe ustalane wynikowo. W księgach rachunkowych dodatnie różnice kursowe zwiększają przychody finansowe (Ma konto 75-0/5), natomiast ujemne różnice kursowe zwiększają koszty finansowe (Wn konto 75-1/4). Natomiast w rachunku zysków i strat prezentuje się je "per saldo", czyli po skompensowaniu dodatnich różnic kursowych z ujemnymi lub odwrotnie (art. 42 ust. 3 uor). O ile więc w księgach rachunkowych różnice kursowe są ujmowane "obrotami", tzn. dodatnie różnice kursowe są księgowane na koncie "Przychody finansowe", natomiast ujemne różnice kursowe - na koncie "Koszty finansowe", o tyle ich prezentacja w rachunku zysków i strat ma charakter wynikowy i wykazywana jest jako nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi lub odwrotnie. Nadwyżkę dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi wykazuje się w rachunku zysków i strat w przychodach finansowych w pozycji (wariant kalkulacyjny) lub (wariant porównawczy) - jako "Inne przychody finansowe". Z kolei nadwyżkę ujemnych różnic kursowych wykazuje się w kosztach finansowych odpowiednio w pozycji (wariant kalkulacyjny) lub (wariant porównawczy) - jako "Inne koszty finansowe". PRZYKŁAD 8 Spółka kapitałowa ma dwie należności z tytułu dostaw towarów, powstałe w trakcie 2020 r., które na dzień bilansowy ( r.) nie zostały uregulowane przez dłużników. Tabela 1. Wycena należności na dzień bilansowy AKTYWA Nominalna wartość należności Wycena w trakcie roku obrotowego Wycena na dzień bilansowy Kurs średni NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury (kursy przykładowe) Wartość należności w złotych Kurs średni NBP z r. (tab. 255/A/NBP/2020) Wartość należności w złotych Należność od odbiorcy X 40 000 USD 3,65 PLN/USD 146 000 zł 3,7584 PLN/USD 150 336 zł Należność od odbiorcy Y 20 000 euro 4,70 PLN/EUR 94 000 zł 4,6148 PLN/EUR 92 296 zł Saldo należności w trakcie roku obrotowego wynosi 240 000 zł (146 000 zł + 94 000 zł). Saldo należności na dzień bilansowy wynosi 242 632 zł (150 336 zł + 92 296 zł). W wyniku bilansowej wyceny należności wyrażonych w walucie obcej powstały następujące różnice kursowe: Tabela 2. Różnice kursowe ustalone na dzień bilansowy AKTYWA Sposób ustalenia różnicy kursowej Przychody/koszty finansowe Należność od odbiorcy X Wartość należności z dnia jej zarachowania: 146 000 zł Wartość należności na dzień bilansowy: 150 336 zł Dodatnia różnica kursowa: 4336 zł Przychody finansowe Należność od odbiorcy Y Wartość należności z dnia jej zarachowania: 94 000 zł Wartość należności na dzień bilansowy: 92 296 zł Ujemna różnica kursowa: 1704 zł Koszty finansowe W przypadku należności od odbiorcy X wycena według średniego kursu waluty z r. spowodowała wzrost jej wartości w stosunku do wyceny z dnia zarachowania. Zastosowanie kursu z dnia bilansowego powoduje, że z tytułu tego aktywa jednostka oczekuje wpływu zwiększonych korzyści ekonomicznych, które w przyszłości może uzyskać w formie zapłaty, co jest spowodowane wzrostem kursu waluty. Powstała w ten sposób dodatnia różnica kursowa w kwocie 4336 zł, która zwiększa przychody finansowe jednostki. Natomiast w przypadku należności od odbiorcy Y wycena według kursu średniego z r. spowodowała spadek jej wartości w stosunku do wyceny z dnia zarachowania. Zastosowanie kursu z dnia bilansowego powoduje, że z tytułu tego aktywa jednostka może uzyskać zmniejszony wpływ korzyści ekonomicznych, który jest spowodowany spadkiem kursu waluty, w jakiej wyrażono należność. Powstała w ten sposób ujemna różnica kursowa w kwocie 1704 zł zwiększa koszty finansowe jednostki. Zapisy w księgach rachunkowych 2020 r.: 1. PK - dodatnia różnica kursowa związana z bilansową wyceną należności X Wn konto 20-2 "Należności od zagranicznych odbiorców"4 336 - w analityce: konto imienne kontrahenta Ma konto 75-0/5 "Przychody finansowe"4 336 - w analityce: "Dodatnie różnice kursowe" 2. PK - ujemna różnica kursowa związana z bilansową wyceną należności Y Wn konto 75-1/4 "Koszty finansowe" 1 704 - w analityce "Ujemne różnice kursowe" Ma konto 20-2 "Należności od zagranicznych odbiorców" 1 704 - w analityce: konto imienne kontrahenta Prezentacja różnic kursowych w rachunku zysków i strat ma charakter wynikowy i jest wykazywana jako nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi lub odwrotnie. Przyjmując w uproszczeniu, że należności od odbiorców X i Y są jedynymi transakcjami związanymi z powstaniem bilansowych różnic kursowych, to na dzień bilansowy: ● wartość ujemnych różnic kursowych, ujętych jako koszty finansowe (Wn konto 75-1/4 "Koszty finansowe"), wynosi 1704 zł, ● wartość dodatnich różnic kursowych, ujętych jako przychody finansowe (Ma konto 75-0/5 "Przychody finansowe"), wynosi 4336 zł. Przy założeniu, że jednostka sporządza rachunek zysków i strat w wariancie porównawczym, w rachunku tym nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi różnicami kursowymi w kwocie 2632 zł (4336 zł - 1704 zł) zostanie wykazana w poz. jako "Inne przychody finansowe". Tabela 3. Prezentacja w rachunku zysków i strat - wariant porównawczy (fragment) Pozycja Wyszczególnienie Dane za 2020 r. G. Przychody finansowe 2632,00 V. Inne 2632,00 Różnice kursowe mogą być rozpoznawane również w ujęciu bilansowym. Są to różnice kursowe, które nie wpływają na wynik finansowy jednostki poprzez zaliczenie ich do przychodów lub kosztów finansowych, lecz wpływają na odpowiednie pozycje aktywów lub pasywów bilansu (patrz: punkt Różnice kursowe w księgach rachunkowych). Zgodnie z art. 28 ust. 4 i 8 w zw. z art. 30 ust. 4 uor dotyczy to: ● różnic kursowych zaliczonych do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów - w przypadku zobowiązań zaciągniętych w celu finansowania długotrwałego okresu wytwarzania produktu lub procesu niezbędnego dla długotrwałego przygotowania towaru do sprzedaży, ● różnic kursowych zaliczonych do ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie oraz wartości niematerialnych i prawnych. 2. Podstawy prawne dotyczące przeliczania operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych i ustalania różnic kursowych dla celów bilansowych i podatkowych Wycena transakcji i zasady ustalania różnic kursowych według ustawy o rachunkowości Różnice kursowe ustalane dla celów bilansowych powstają wtedy, gdy wartość transakcji po przeliczeniu na złote w momencie przeprowadzenia jest inna niż wartość tej transakcji w momencie jej faktycznego rozliczenia (np. zapłaty) lub dokonania wyceny bilansowej. Zanim jednostka ustali różnice kursowe, najpierw powinna prawidłowo określić wartość transakcji wyrażonych w walucie obcej. Na bilansowe zasady wyceny transakcji wyrażonych w walutach obcych wskazuje art. 30 uor. Przepis ten określa sposób: ● wyceny operacji gospodarczych w trakcie roku obrotowego, ● wyceny składników aktywów i pasywów na dzień bilansowy, ● wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walutach, dla których NBP nie ogłasza kursu, ● ujęcia powstałych różnic kursowych w księgach rachunkowych. Wycena operacji gospodarczych w trakcie roku obrotowego Na podstawową zasadę wyceny transakcji wyrażonych w walutach obcych dokonywanej w trakcie roku obrotowego wskazuje art. 30 ust. 2 uor. W ... Różnice kursowe są niczym niekończąca się opowieść. Pojawiają się w trakcie roku, przy zamykaniu każdego okresu rozliczeniowego oraz zamknięciu roku. Przy sporządzaniu sprawozdania finansowego mogą przysporzyć wielu problemów. Warto od początku stosować w ewidencji podział na zrealizowane i niezrealizowane różnice kursowe, a ponadto prowadzić jasny i zrozumiały opis księgowań dotyczących zrealizowanych różnic, szczególnie gdy spółka planuje lub ma obowiązek sporządzać rachunek przepływów pieniężnych. Obowiązek ustalania różnic kursowych wynika wprost z ustawy o rachunkowości, która wymaga, aby księgi były prowadzone w polskich złotych. Ponadto ujmowanie różnic w odpowiednim okresie rozliczeniowym wpisuje się w stosowanie jednej z nadrzędnych zasad rachunkowości – zasady memoriału. Przepisy podatkowe także regulują sposób przeliczania przychodów osiągniętych i kosztów poniesionych w walucie obcej, dla celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. W trakcie roku Zaistnienie transakcji kupna lub sprzedaży w walucie obcej rozpoczyna drogę wycen jej wartości w walucie krajowej. Najpierw konieczne jest zaewidencjonowanie faktury sprzedaży lub zakupu w księgach polskiego przedsiębiorcy. Zgodnie z ustawą o rachunkowości operacje wyrażone w walutach obcych ujmuje się w księgach na dzień ich wystąpienia (przeprowadzenia) według kursu: – faktycznie zastosowanego – jeżeli operacja dotyczyła sprzedaży lub kupna walut, – średniego ogłoszonego przez NBP na dzień poprzedzający dzień przeprowadzenia pozostałych rodzajów operacji. W momencie zapłaty w walucie obcej przeliczenie jej wartości na złote następuje po kursie faktycznie zastosowanym w dniu zapłaty. Przepisy o podatkach dochodowych wskazują, że przychody osiągane w walucie obcej należy przeliczyć według kursu obowiązującego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień uzyskania przychodu. W przypadku kosztów należy przyjąć kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Dwie metody Najczęściej stosowaną metodą rozliczania różnic kursowych na potrzeby podatku dochodowego jest metoda podatkowa. Alternatywą dla tego rozwiązania jest metoda bilansowa (rachunkowa) ustalania różnic kursowych. Pierwsza z nich jest wyjaśniona w art. 15a ustawy o CIT, a druga została opisana w art. 9b tej ustawy >patrz tabela. W skrócie – zasadnicza różnica między tymi metodami polega na tym, że metoda podatkowa zezwala na ujmowanie w rachunku podatkowym wyłącznie zrealizowanych różnic kursowych, natomiast podmioty stosujące metodę rachunkową mogą w nim rozliczyć różnice kursowe z wyceny bilansowej. Uwaga! Zastosowanie metody rachunkowej na potrzeby ustalania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jest obostrzone dodatkowymi wymaganiami: Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ – w okresie stosowania tej metody sprawozdanie finansowe podmiotu musi być badane przez biegłego rewidenta, – wybór metody należy zgłosić do urzędu skarbowego, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego lub gdy działalność jest dopiero rozpoczynana – do 30 dnia od dnia jej rozpoczęcia, – metoda ta musi być stosowana nie krócej niż trzy lata, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta, – rezygnacja z tej metody również musi zostać zgłoszona do urzędu skarbowego, do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym podatnik zamierza z niej zrezygnować. W rzeczywistości rzadko można spotkać spółki, które zdecydowały się na rachunkowe rozliczanie różnic kursowych w kalkulacji dochodu do opodatkowania. Przychody lub koszty Dodatnie różnice kursowe są przychodem finansowym, natomiast ujemne – kosztem finansowym. Wycena operacji wyrażonych w walucie obcej z jednej strony zmienia wartość danej pozycji w bilansie, z drugiej trafia do rachunku zysków i strat, a więc wpływa na wynik finansowy. Uwaga! W rachunku zysków i strat różnice kursowe powinny być prezentowane per saldo. Oznacza to konieczność pokazania tylko wyniku na wszystkich (podatkowych i bilansowych) różnicach kursowych: – jeżeli ostateczny wynik jest dodatni (przeważają dodatnie różnice kursowe), to ta kwota prezentowana jest w przychodach finansowych, – jeżeli natomiast wartość jest ujemna (przeważają ujemne różnice kursowe), to ta kwota jest przypisana kosztom finansowym. Zmiana kursów może wpływać na wartość początkową środków trwałych W wybranych przypadkach skutki wyceny operacji walutowych, zamiast zostać odniesione w wynik finansowy, wpływają na inną pozycję bilansu. Przykładem takiej sytuacji jest kredyt w walucie obcej zaciągnięty na realizację inwestycji w środki trwałe. Jeżeli na dzień bilansowy projekt nie został zrealizowany, to różnice kursowe z wyceny kredytu są odnoszone na wartość środka trwałego w budowie (podobnie jak odsetki od tego kredytu). – polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński niemiecki Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. DOCHODY Z ULOKOWANYCH FUNDUSZY, ODSETKI BANKOWE I INNE; DODATNIE RÓŻNICE KURSOWE ERTRAG AUS ANLAGEMITTELN, BANKZINSEN UND SONSTIGE EINNAHMEN, KURSGEWINNE B. mając na uwadze, że na główne elementy tej nadwyżki składa się osiągnięcie dochodów wyższych od zakładanych o 400703258 EUR, niepełne wykorzystanie środków przewidzianych na wydatki w wysokości 1667346181 EUR oraz dodatnie różnice kursowe w wysokości 185541760 EUR, B. in der Erwägung, dass die wichtigsten Komponenten dieses Überschusses Übereinnahmen in Höhe von 400703258 EUR, eine Nichtausschöpfung der verfügbaren Ausgabenmittel in Höhe von 1667346181 EUR und positive Wechselkursdifferenzen in Höhe von 185541760 EUR sind, Dodatnie różnice kursowe, z wyjątkiem zysków z działalności finansowej opisanych w nocie poniżej, są również ujęte w niniejszej pozycji. Wechselkursgewinne sind mit Ausnahme der in Erläuterung unten behandelten Finanztätigkeiten ebenfalls unter diesem Posten erfasst. Oznacza to konieczność przyporządkowania każdej powstałej różnicy kursowej do określonego rodzaju działalności, a jeśli nie jest to możliwie dodatnie różnice kursowe stanowią w całości przychód podlegający opodatkowaniu. Dies bedeutet, dass jede entstandene Kursdifferenz einer bestimmten Art der Tätigkeit zugeordnet werden muss. Sollte dies unmöglich sein, so stellen die gesamten Kursgewinne eine steuerbare Einnahme dar. Inwestycje te są wyceniane metodą sumowania poszczególnych pozycji po najniższym koszcie lub według wartości rynkowej, co eliminuje wszelkie niezrealizowane dodatnie różnice kursowe w ramach portfela. Sie werden fallweise entweder zu den Anschaffungskosten oder zum Marktwert bewertet, wobei der jeweils niedrigere Wert angesetzt wird. Damit wird die Erfassung zurechenbarer nicht realisierter Gewinne, die in diesem Portfolio bestehen könnten, ausgeschlossen. Natomiast niezrealizowane dodatnie różnice kursowe i zyski z tytułu aktualizacji wartości do cen rynkowych związane ze złotem i aktywami walutowymi EBC nie są wykazywane w rachunku zysków i strat, lecz ujmowane w bilansie na koncie różnic z aktualizacji wyceny. Bewertungsgewinne bei diesen Beständen sind hingegen nicht erfolgswirksam , sondern werden unter dem Ausgleichsposten aus Neubewertung direkt in der Bilanz ausgewiesen. mając na uwadze, że na główne elementy tej nadwyżki składa się dodatni wynik po stronie dochodów wynoszący ponad 1,8 mld EUR, niewykorzystane środki po stronie wydatków w wysokości 2,72 mld EUR i dodatnie różnice kursowe w wysokości 22,3 mln EUR, in der Erwägung, dass die Hauptkomponenten dieses Überschusses ein positives Ergebnis bei den Einnahmen in Höhe von über 1,8 Mrd. EUR, eine Ausgabenunterschreitung um 2,72 Mrd. EUR und eine positive Wechselkursdifferenz von 22,3 Mio. EUR sind, Środki te przeznaczone są na pokrycie strat z tytułu ujemnych różnic kursowych poniesionych przez Eurojust przy zarządzaniu budżetem w zakresie, w jakim straty takie nie mogą być kompensowane przez dodatnie różnice kursowe. Diese Mittel sind zur Deckung der von Eurojust bei der Verwaltung ihres Haushalts erlittenen Kursverluste bestimmt, soweit diese nicht gegen Kursgewinne aufgerechnet werden können. Dodatnie różnice kursowe mogą być zarówno zrealizowane jak i niezrealizowane. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 9. Pasujących: 9. Czas odpowiedzi: 47 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200 Zdarzenia jednorazowe mają istotny wpływ na końcowy wynik finansowy i strukturę głównych pozycji bilansu. Sprawozdania finansowe spółek za raportowany okres to w dużej części pochodna zdarzeń gospodarczych. Do nich zalicza się zdarzenia o dużym stopniu powtarzalności jak np. kupno towaru i następnie jego sprzedaż, wypłata wynagrodzeń, zapłata odsetek od kredytu czy płatność podatku dochodowego. Tego typu operacje związane są nierozłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodatkowo występują zdarzenia jednorazowe, które bardzo często mają istotny wpływ na końcowy wynik finansowy i strukturę głównych pozycji bilansu. Dlatego w procesie analizy sprawozdań finansowych ważna jest umiejętność identyfikacji zdarzeń jednorazowych i oczyszczenia ich z końcowego wyniku finansowego. Zdarzenia jednorazowe są dość częstym elementem w sprawozdaniach finansowych. W większej części przypadków występują w rachunku zysków i strat, a następnie poprzez wynik netto wpływają na bilans. Do najczęściej spotykanych w praktyce zdarzeń jednorazowych zaliczymy: W rachunku zysków i strat: • rozwiązanie lub utworzenie rezerw na należności • przeszacowanie wartości zaciągniętych kredytów w walucie obcej • sprzedaż majątku poniżej lub powyżej wartości księgowej • straty losowe, otrzymane odszkodowania • różnice kursowe W bilansie: • aktualizację wartości aktywów trwałych (np. nowa wycena nieruchomości, odpis z tytułu trwałej utraty wartości aktywa trwałego) • aktualizację wartości zapasów (np. spadek rynkowych cen wyrobów gotowych, wzrost rynkowych cen materiałów do produkcji) • utworzenie bądź rozwiązanie odpisów na należności (np. poprzez wniosek o upadłość kontrahenta) Przykłady wpływu zdarzeń jednorazowych na wyniki finansowe i bilans: Przykład 1 Firma X działająca w branży handlowej od wielu lat toczy spór prawny ze swoim kontrahentem o wartości 50 mln zł. Sporna kwota ujmowana jest przez firmę w należnościach po stronie aktywów. Wraz z nią wartość wszystkich należności wynosi 120 mln zł. Tym samym duża kwota zwiększa sumę zarówno należności ogółem, tym samym sumy aktywów spółki i jest brana pod uwagę przy obliczaniu wielu wskaźników. To czy spółka odzyska sporną należność zależy od decyzji Sądu. W przypadku negatywnego dla spółki orzeczenia, będzie ona musiała odpisać daną należność, a to istotnie wpłynie na wynik finansowy. Przykład 2 Spółka Y posiada duży kredyt walutowy zaciągnięty w walucie obcej – 2,5 mln euro. Załóżmy, że w chwili zaciągnięcia przy kursie 4,00 zł (za jedno euro) jest to 10 mln zł. Na koniec roku przy sporządzaniu rachunku zysków i strat oraz bilansu, kurs walutowy wynosi 4,40 zł. Tym samym spółka musi wykazać dodatkowy koszt finansowy o wartości 1 mln zł, który obniży wynik finansowy netto za dany okres. Dodatkowo o tę kwotę wzrośnie zobowiązanie z tytułu kredytu w pasywach. W każdym kolejnym sprawozdaniu finansowym, spółka będzie wykazywać niezrealizowane różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) będące pochodną zmiany kursu wymiany euro/pln. Pójdźmy dalej. Z działalności podstawowej spółka generuje corocznie zysk operacyjny w wysokości 1 mln zł. W przykładowym roku, gdy kurs walutowy wzrósł z 4,00 na 4,40, efekt uwzględnienia różnicy kursowej wyzeruje wynik netto (przy założeniu braku innych przychodów i kosztów nieoperacyjnych). Aby dowiedzieć się jak radzi sobie działalność operacyjna tej spółki w kolejnych okresach, należy patrzeć na wynik finansowy po oczyszczeniu z różnic kursowych. Przykład 3 Firma Z dokonała przeszacowania swojej działki. Nowa ekspertyza wskazała wzrost jej wartości z 5 do 7 mln zł, czyli o 2 mln zł. W sprawozdaniu finansowym firma Z musi zatem ująć w rachunku zysków i strat dodatkowy przychód z tytułu przeszacowania wartości aktywa trwałego o 2 mln zł. Kwota ta automatycznie wpływa na wyższy wynik finansowy netto. Zakładając, że podmiot ten corocznie zarabia „na czysto” 500 tys. zł opierając się na podstawowej działalności, to z uwzględnieniem opisanego zdarzenia jednorazowego w danym okresie wykaże wynik o 2 mln zł wyższy. Bez identyfikacji tego zdarzenia, można odnieść mylne wrażenie, że spółka znacznie zwiększyła swoją zyskowność. Dodatkowo samo przeszacowanie „w górę” wartości działki nie ma przełożenia na wpływ gotówki do spółki, a jest tylko czysto księgowym zapisem. Analizując wyniki finansowe spółek należy mieć na uwadze wpływy zdarzeń jednorazowych zarówno na okres bieżący jak i poprzednie. Dużą rolę w efektywnej pracy analityków finansowych pełni ich umiejętność identyfikacji i oczyszczania wyników z efektów zdarzeń jednorazowych. Pozwala to w większym stopniu ocenić prawidłowo kondycję finansową przedsiębiorstwa. Z kolei oczyszczone dane finansowe pozwolą nie wpaść w pułapkę zniekształconych wskaźników finansowych.

dodatnie różnice kursowe w rachunku zysków i strat